Diablo: The Hell 2

Cechy szczególne:

• Jakość, stabilność, balans i grywalność to najważniejsze priorytety.

• Mod oparty na Hellfire dodaje co najmniej 50% więcej zawartości: 24 główne poziomy lochów i 21 nowych poziomów fabularnych dla trybu jednoosobowego. Pokonanie Diablo na 16. poziomie nie kończy gry — dalej znajdują się schody prowadzące w nieznaną głębię z większymi wyzwaniami i nagrodami.

• Ulepszony silnik z obsługą niestandardowych rozdzielczości aż do 4K, trybem szerokoekranowym, trybami okienkowymi, oknem bez ramek, trybem pełnoekranowym i natychmiastowym przełączaniem (Alt + Enter), a także z możliwością ustawienia liczby klatek od 20 do 10 000 fps.

• Działający multiplayer przez RadminVPN: osobny i podzielony łup, automatyczne zbieranie złota, bieganie w lochach, dynamiczny poziom trudności dostosowujący się do liczby graczy. Ważne: wszyscy gracze muszą mieć tę samą wersję moda.

• Naprawiono wszystkie kluczowe błędy z oryginalnego Diablo 1.

• Mnóstwo nowej zawartości i odświeżona rozgrywka: przedmioty (bazowe, klasowe, rzadkie, magiczne, unikalne i zestawy), potwory (zwykłe, czempioni, specjalne, unikalne, fabularne), zaklęcia, ołtarze, nowe kolory potworów i poziomów, ulepszona SI.

• Mroczny klimat — jeszcze bardziej diabelski niż w oryginale.

• Sześć klas głównych i 29 podklas z unikalną rozgrywką: postacie dwuręczne, łucznicy strzelający seriami i snajperzy, krytycy, summonerzy, trapperzy, rzucający flaszkami, regenerujący życie i manę, blokujący, absorbujący obrażenia, buildy z aurą, buildy bez ekwipunku i wiele więcej.

• Szerokie możliwości dostosowania rozgrywki do własnych preferencji.

• Osiem trybów gry do wyboru: Easy, Normal, Hard, Hardcore, Ironman, Soft Iron, Speedrun i Nightmare.

• Trzy nowe sloty na przedmioty: rękawice, buty i pasy, a także trzy sloty na broń z możliwością przełączania się między nimi.

• Rozszerzony ekwipunek — 10x7 pól zamiast dotychczasowych 10x4.

• Wiele nowych wygodnych funkcji i unikalnych mechanik poprawiających komfort gry.

• Przywrócono zadania, które nie znalazły się w oryginalnym Diablo, z unikalnymi ustawieniami poziomów (lód, toksyczność, krew) i cechami lokacji (spowolnienie ataku i rzucania zaklęć, kary, modyfikatory regeneracji, ograniczenia zaklęć i inne utrudnienia).

• Remaster muzyki w Hi-Fi stereo — oryginalna muzyka Diablo była monofoniczna! TH2 oferuje lepszy dźwięk, stereo i duży wybór utworów do lochów o łącznej długości ponad 3 godzin (w oryginale — około 32 minut).

• Perki i synergie: wraz ze zdobywaniem poziomów otrzymujesz nie tylko atrybuty, ale także punkty perków do rozwijania postaci i tworzenia unikalnych buildów. Synergie łączą efekty wielu perków, wzmacniając je.

• Cechy i zmiany w rozgrywce: postacie startowe mogą wybrać do dwóch unikalnych cech wpływających na gameplay. Zmiany rozgrywki nie mają ograniczeń liczbowych i współdziałają z cechami, oferując ogromną różnorodność buildów.

• Rozszerzone, konfigurowalne skróty klawiszowe: teraz możesz przypisywać umiejętności nie tylko do F5-F8, ale także do liter A-Z, w tym szybkie rzucanie zaklęć po naciśnięciu przycisku.

• Rzemiosło i zaklinanie: Adria i Griswold mogą ulepszać twoje przedmioty, dodając do nich gniazda i nowe magiczne właściwości.

Ważne! The Hell 2 może być bardzo wciągającą grą, dlatego nie zaleca się spędzania przy niej zbyt wielu godzin z rzędu. Ogranicz czas gry, aby uniknąć emocjonalnego przeciążenia. Wieloletnie obserwacje wykazały, że długotrwała gra na wysokich poziomach trudności może powodować stres. Optymalny czas to około 3–4 godziny dziennie. Niektórzy gracze grają nawet 12 i więcej godzin dziennie przez wiele miesięcy, co często prowadzi do wypalenia emocjonalnego. Jeśli odczuwasz narastające irytacje lub zmęczenie, zrób przerwę, zajmij się czymś innym lub przełącz się na inną grę. Nie zapominaj o odpoczynku, zdrowym odżywianiu i odpowiedniej ilości snu. Twórcy cenią swoich graczy i dbają o twoje zdrowie — jest ważniejsze niż jakakolwiek gra.

Główne cechy The Hell 2, które warto znać dla maksymalnej przyjemności z gry.

Podstawą gry jest klasyczna Diablo, ale jest wiele zmian, które czynią moda unikalnym i bardziej interesującym.

"Bieganie" — domyślnie twoja postać może biegać poza walką, zarówno w mieście, jak i w podziemiach. Jeśli chcesz, tę funkcję można wyłączyć — w ustawieniach ustaw JOG na off lub całkowicie dezaktywuj bieganie przez konfigurację.

"Tryb walki" — gdy aktywujesz potwora, gra przenosi cię w tryb walki. Podczas walki nie można biegać. Wyjść z walki można tylko wtedy, gdy nie ma aktywnych potworów na twoim poziomie. Zasada ta obowiązuje zarówno w grze jedno-, jak i wieloosobowej, ale w trybie jednoosobowym jest dodatkowe ograniczenie...

"Blokada" (zwane też "Vise") — nie pozwala opuścić aktualnego poziomu i wejść do portalu miasta, dopóki walka się nie zakończy. Aby zdjąć blokadę i wyjść z walki, trzeba odejść od potworów lub je zniszczyć. Podczas walk z bossami blokada trwa do ich śmierci lub twojej śmierci zgodnie ze scenariuszem. Wyjątek — tryb trudności EASY, gdzie blokada nie jest stosowana.

"Wise Drops 2.0" — nowy i ulepszony system upadku i filtrowania łupów z The Hell 1. Teraz w grze jest więcej klas, a każda ma swój zestaw specyficznych przedmiotów. Dostajesz tylko to, co naprawdę możesz użyć, biorąc pod uwagę cechy postaci. Broń ma teraz 4 wskaźniki obrażeń zamiast dwóch, a rozrzut obrażeń dla każdego przedmiotu bazowego jest indywidualny. Zbroje mają wbudowane wartości DFE (obrażenia od wrogów), pancerz, odporność na obrażenia od walki wręcz i strzał, a także ich wariacje. Niektóre przedmioty generują affiksy — zwykłe, bojowe, przyzywające, kolczaste i magiczne — przydatne właśnie twojej klasie.

"Perki" — ważne uzupełnienie, które otrzymujesz przy awansie na poziom: jedno oczko perka na poziom, łącznie 49. Perki mają wymagania i częściowo zależą od wybranej klasy. Każdy perk ma kilka poziomów i opisów. Za każde 10 punktów perków otrzymujesz mniej więcej odpowiednik jednego przedmiotu o sile affiksów. Do 50 poziomu jest to prawie równoznaczne z dodatkowymi 4–5 przedmiotami. Reset perków w grze nie ma i nie jest planowany.

Cechy — podczas tworzenia postaci możesz wybrać do dwóch cech, które nadadzą jej unikalność. Cechy nie tylko wzmacniają postać — mają dwie strony: bonusy i kary. Na przykład +CLVL% do obrażeń magicznych i -CLVL do klasy pancerza (CLVL — poziom postaci). Wybrane cechy zostają na zawsze, więc myśl dobrze.

Gamechangerzy — to drugi poziom precyzyjnego dostosowania postaci przy tworzeniu. Ich liczba nie jest ograniczona i mogą się ze sobą łączyć, z wyjątkiem wykluczających się nawzajem — takich po prostu nie można wybrać jednocześnie.

Synergie — dodatkowy poziom personalizacji, rozszerzający możliwości buildów. Synergie opierają się na łączeniu par (lub więcej) perków określonego poziomu. Pozwalają wpływać na rozwój postaci i otwierają nowe ścieżki wzmocnienia. Wybór jest całkiem szeroki.

Warto zaznaczyć, że cech, gamechangerów, perków i synergii nie można zmienić po wyborze. Decyduj rozważnie!

Aby pokazać głębię i złożoność moda: wybór klasy, cech i gamechangerów determinuje, jakie perki i synergie będą dla ciebie dostępne. Tryb gry (solo lub multiplayer) również wpływa — niektóre gamechangerzy mogą być zablokowani lub dostępni tylko w określonych trybach. Czasami kombinacje wybranych cech otwierają dodatkowe bonusy i synergie.

Kolejność wyboru przy tworzeniu postaci to: tryb gry (SP/MP) > klasa > cechy > gamechangerzy.

Taki system tworzy ogromną liczbę unikalnych buildów — twórca kiedyś policzył, że wariantów może być około 10 kwadrylionów, a nawet kwintylionów — prawdziwie niesamowita liczba!

Klawisze skrótów

W The Hell 2 pojawił się zaktualizowany system klawiszy skrótów. W pliku CONFIG.INI możesz ustawić potrzebne opcje. Domyślnie używana jest system z moda The Hell 1, ale teraz możesz zmieniać klawisze według siebie.

Do przełączania między czarami przypisanymi do klawiszy skrótów możesz używać kółka myszy.

Ważne: standardowy klawisz S teraz nie otwiera menu czarów, jak wcześniej. System stał się wygodniejszy, ale trzeba czasu, żeby się przyzwyczaić — daj sobie możliwość nauki.

Podstawowe (domyślne) klawisze skrótów do czarów:

• Q - Teleport

• W - Fire Wall

• E - Lightning Wall

• R - Fire Nova

• T - Lightning Nova

• Y - Arcane Nova

• U - Holy Nova

• O - Town portal

• A - Fiery blast

• S - Lightning ball

• D - Arcane Star

• F - Stone Curse

• G - Golem

• H - Holy Bolt

• J - Flash

• K - Inferno

• L - Lightning

• X – Force Wave

• B - Bone Spirit

• N - Flame Ring

• M - Lightning Ring

• Z - Elemental

• Ctrl – Hydra

Klawisze skrótów niezwiązane z czarami:

• I — Ekwipunek

• Enter — Czatu grupowego (w multiplayerze)

• Alt + Enter — Szybkie przełączanie między trybem okienkowym a pełnoekranowym (nie działa w meta-menu)

• C — Strona postaci

• Esc — Menu główne

• Tab — Mapa (ponowne naciśnięcie przełącza na minimapę; strzałki przesuwają ją, Shift + i - zmieniają przezroczystość)

• P — Okno perków

• V (lub kliknięcie kółka myszy/mb3) — Przełączanie broni

• Alt + Z — Powiększanie/zmniejszanie skali

• Ważne: możesz przypisać klawisze I, V, C i P do czarów. W takim przypadku będą działać tylko jako klawisze skrótów do czarów i przestaną wykonywać swoje standardowe funkcje (np. jeśli przypiszesz I do czaru, nie otworzy już ekwipunku).

Lokacje questowe

W trybie jednoosobowym istnieją specjalne strefy — lokacje questowe, które posiadają unikalne cechy.

W lokacji questowej zapisywanie gry jest niemożliwe. Również nie można tworzyć portali ani korzystać ze schodów, dopóki strefa nie zostanie całkowicie oczyszczona z potworów — nazywa się to blokadą "Vise". Ważne: w trybie Easy blokada "Vise" jest wyłączona.

Kiedy blokada zostaje zdjęta, rozlega się dźwięk rogu — to sygnał, że teraz można tworzyć portal i korzystać ze schodów.

Kolejną cechą tych stref jest tymczasowa zmiana atrybutów postaci. Podczas pobytu w lokacji questowej mogą być nakładane na ciebie kary do regeneracji życia i many, obrony (DFE, AC), szybkości ataku i czarów, odporności, celności oraz ograniczona możliwość korzystania z niektórych czarów.

W tych strefach nie zaleca się używania "szklanych dział", ponieważ głównym zadaniem jest przetrwanie, a nie śmierć.

Tryby gry

W The Hell 2 dostępnych jest 8 trybów gry. Uwaga: pułapka z ognistą strzałą zadaje o 75% mniej obrażeń we wszystkich trybach poniżej Hard.

• Easy — uproszczona wersja Normal, stworzona dla graczy, którym klasyczny tryb wydał się zbyt trudny. W Easy wyłączono blokadę "Vise" — można opuszczać questowe lochy przed ich całkowitym oczyszczeniem, wychodzić z walki przez portal i schody. AI potworów jest mniej agresywne, a postać otrzymuje o 20% mniej obrażeń.

• Normal — klasyczne zasady z The Hell 1. W trybie jednoosobowym obowiązuje blokada poziomu i nie można zapisywać gry w lokacjach questowych. To podstawowy tryb moda.

• Hard — dla tych, którzy szukają poważnych wyzwań. Potwory są maksymalnie agresywne, używają więcej trików do zastraszania graczy. Zadają o 20% więcej obrażeń i mają o 50% większy zapas zdrowia.

• Hardcore — podobny do Normal, ale ze stałą śmiercią. Po śmierci postaci nie można załadować zapisu — dostępna jest tylko opcja „zabić bohatera”.

• Ironman — tryb zwiększonej trudności ze specjalnymi zasadami, znany wśród fanów Diablo 1. W TH2 Ironman:

  • Zabronione jest używanie plików gry do unikania śmierci lub przywracania postaci.

  • Dozwolone jest wydawanie startowych 200 złota.

  • Skrytki są niedostępne.

  • Nie można wracać do miasta przed zabiciem Uber Diablo.

  • Po pokonaniu Uber Diablo można rozpocząć nową grę na poziomie trudności NEXT i korzystać z zebranego złota na usługi miejskie.

  • Można przejść na kolejny poziom lochów, jeśli wszyscy potwory zostaną zabici i wszystkie lub prawie wszystkie (do 5 pozostających) przedmioty lochów zostaną aktywowane.

  • Zapisywanie gry możliwe jest tylko co 4 poziomy po oczyszczeniu lokacji (gra o tym informuje).

  • Farming jest zabroniony — nie można przechodzić oczyszczonych poziomów w nowej grze.

  • Po zabiciu Uber Diablo na poziomie trudności Doom gra się kończy.

  Plusy: +25% doświadczenia, bossowie dają 2 relikwie identyfikacji i olej do naprawy. Turnieje Ironman odbywają się kwartalnie.

• Soft Iron — wprowadzony dla tych, którym nie spodobały się surowe ograniczenia Ironman (stała śmierć i rzadsze zapisy). Oferuje łagodniejsze zasady.

• Speedrun — wariant trybu Nightmare. Zapisy gry możliwe tylko po zabiciu finałowego bossa. Turnieje odbywają się kwartalnie.

• Nightmare — maksymalne wyzwanie, w zasadzie tryb roguelike. Brak zapisów przed zabiciem Uber Diablo. Daje +50% doświadczenia. W przyszłości planowane jest rozszerzenie trybu o nowe cechy roguelike: efekty sanktuariów, losowy rozkład atrybutów, krytyczne uderzenia potworów i inne zagrożenia.

Regeneracja

W oryginalnym Diablo regenerację zdrowia miały tylko potwory. W The Hell 2 ta możliwość pojawiła się także u graczy — teraz można regenerować zarówno życie, jak i manę.

Każdy punkt regeneracji daje 20/64 punktów życia na sekundę, czyli około 3 punkty regeneracji zapewniają odnowę 1 HP na sekundę. Regeneracja many działa podobnie — im wyższa magia, tym szybciej mana się odnawia.

Dodatkowe zasady zależą od stanu postaci:

• Stojąc w miejscu regeneracja jest maksymalna (+100%).

• Podczas ataku regeneracja życia spada o 75%, a many o 50%.

• Podczas rzucania czarów regeneracja życia spada o 50%, regeneracja many o 75%.

• Podczas chodzenia regeneracja odbywa się z bazową szybkością.

• Podczas blokowania lub osłabienia regeneracja zatrzymuje się.

Perki zwiększające regenerację nie są uwzględniane przy modyfikacji regeneracji zależnie od stanu gracza — to ich główna zaleta.

Ponadto szybkość regeneracji zmienia się w zależności od poziomu zadania. Nie wszystkie strefy questowe wpływają na regenerację, ale niektóre znacznie ją zmieniają:

• Lodowe poziomy obniżają regenerację życia i many nawet do wartości ujemnych.

• Domen Andariela obniża regenerację życia.

• Wyspa Sunless Island z kolei zwiększa regenerację many.

Zaklęcia

W The Hell 2 istnieje kilka typów obrażeń magicznych: ogień, błyskawica, arcana, zimno, kwas, fizyczne i święte.

Zaklęcia ogniste są zazwyczaj najbardziej zróżnicowane i potężne, podczas gdy zaklęcia święte zadają najmniejsze obrażenia — co czyni nieumarłych szczególnie groźnymi przeciwnikami dla czystych czarodziejów. Jednak wiele zależy od twojego wyposażenia i sytuacja może się znacznie zmienić.

Zaklęcia dzielą się na różne rodzaje: zadające obrażenia, kontrolujące lub wspierające samego bohatera.

Obrażenia, prędkość lotu i inne właściwości zależą od formuły danego zaklęcia i są unikalne dla każdego z nich.

Obrażenia wzmacniane są poziomem postaci, wartością statystyki magii, afiksami zwiększającymi obrażenia konkretnego zaklęcia lub typu obrażeń, a także efektami elementalnymi wpływającymi na zaklęcie. Niektóre klasy potrafią zadawać ciosy krytyczne za pomocą zaklęć lub obrażeń elementarnych — więcej na ten temat w rozdziale "Klasy".

Zestawy dla klasy Summonera mają długi czas działania, aby gracze mogli się skupić na kontroli pupili i walce z potworami, zamiast zamieniać tę postać w zwykłego maga z przywołaniem.

Lista zaklęć

• Fire bolt, Charged bolt, Holy bolt, Rancid Bolt, Ice Bolt — standardowe niskopoziomowe zaklęcia zadające obrażenia. Święty pocisk odrzuca cel do tyłu przy trafieniu.

• Arcane star — zadaje magiczne obrażenia arcane. Dla tych, którzy myśleli, że zaklęcia są tylko ogniste lub błyskawiczne — teraz wiecie więcej.

• Inferno, Lightning — atakują cel 20 razy na sekundę przez czas działania zaklęcia.

• Chain lightning — dostępne tylko dla Elementalisty po aktywacji przez perk. Automatycznie trafia piorunami potwory, liczba piorunów zależy od liczby perków.

• Healing — odnawia zdrowie, skuteczność zależy od podstawowej siły życia.

• Reflect — daje określoną liczbę warstw, które neutralizują nadchodzące obrażenia w walce wręcz. Więcej warstw daje się wraz ze wzrostem podstawowej wytrzymałości. Każda dodatkowa warstwa daje +50 obrony.

• Fire wall, Lightning wall i Rings of fire/lite — nie zadają obrażeń, służą do kontroli tłumu.

• Elemental — samonaprowadzające się zaklęcie atakujące z obrażeniami fizycznymi. Nie działa na nieumarłych.

• Force wave — fizyczne zaklęcie kontroli tłumu.

• Bone spirit — zmniejsza procent aktualnych punktów życia celu. Nie zadaje obrażeń nieumarłym.

• Nova spells — bardzo potężne zaklęcia, ale mają cooldown, aby zapobiec spamowi.

• Fury — działa różnie dla każdego klasy, zmienia statystyki bojowe. Daje potrójny atak (oprócz asasynów).

• Fire blast — podstawowe ofensywne zaklęcie ognia z obrażeniami od wybuchu (100%).

• Ball lightning — potężne zaklęcie, ale bez obrażeń wybuchowych.

• Freezing Ball — podstawowe atakujące zaklęcie zimna dla Elementalisty.

• Acid Ball — podstawowe atakujące zaklęcie kwasu dla Warlocka.

• Hydra / Ice Hydra — podobne do Guardiana z Diablo 1, liczba hydr ograniczona poziomem zaklęcia. Hydry hydromanty używają różnych zaklęć i celują w wrażliwe potwory.

• Golem — zadaje obrażenia fizyczne, którym potwory nie mogą się przeciwstawić. Teleportuje się obok właściciela, jeśli jest zbyt daleko.

• Stone curse — zamienia wrogów w kamień, czyniąc ich odpornymi na obrażenia. Golemy nie atakują kamiennych potworów. Niektóre potwory są odporne na ten efekt. Niektóre cechy i umiejętności pozwalają zadawać obrażenia przeklętym.

• Flash — magiczne zaklęcie o wysokich obrażeniach, szczególnie na wysokich poziomach.

• Mana shield — pochłania obrażenia kosztem many, zaczynając od 200% obrażeń na poziomie 1 i malejąc wraz z poziomem zaklęcia. Niektóre perki i synergii zmniejszają obrażenia zadawane przez tarczę many. Paladyn zawsze zaczyna z 100% obrażeń od tarczy many.

• Zaklęcia typu Summon — dostępne tylko dla summonerów. Przywołują pomocników walczących po twojej stronie. Pomocnicy zadają obrażenia fizyczne, którym potwory nie mogą się przeciwstawić (bossowie mają 50% odporności). Summonerzy mają umiejętność Unsummon do anulowania przywołań. Pomocnicy pozostają blisko właściciela poza walką, a w walce angażują się w starcie z potworami. Po walce wracają do właściciela.

Dodatkowe informacje o grze

Wszystko, co wyposażasz na postać lub używasz w ekwipunku/pasku, wpływa na rozgrywkę.

Główne różnice między Diablo 1 a The Hell 2:

• Łamanie przedmiotów: gdy obecna wytrzymałość spada do 1, zaczyna się obniżać maksymalna wytrzymałość. Gdy spadnie do 0, przedmiot ulega trwałemu zniszczeniu.

• Dostępność przedmiotów zależy od klasy, podstawowych statystyk, poziomu podziemia i trudności. Całe wyposażenie może pojawić się dopiero na poziomie trudności Doom.

• Podobnie jak w Diablo 2, kombinacja Shift + LPM automatycznie przenosi mikstury życia, many lub świętości do pierwszego dostępnego slotu na pasku.

• Klawisz szybkiego przełączania broni — V (lub kliknięcie kółkiem myszy).

• Zamiast zwojów w TH2 używa się kamieni zwanych reliktami.

• Niektóre magiczne księgi wymagają określonego poziomu postaci do użycia.

• Mechanika obrażeń względem typu przeciwnika:

• Tępa broń: 0.5× obrażeń bestiom, 1.5× nieumarłym, 1× demonom.

• Ostra broń: 1.5× obrażeń bestiom, 0.5× nieumarłym, 1× demonom.

• Broń neutralna (łuki, kostury, topory, walka bez broni): 1× obrażeń wszystkim typom.

• Niektóre przedmioty mogą zwiększać obrażenia postaci lub wzmacniać klasę pancerza (AC).

• Główna część obrażeń w walce wręcz i na dystans zależy od bazowych obrażeń broni, modyfikowanych jej typem i kombinacją. Skuteczność zależy też od klasy postaci i rodzaju broni (więcej w rozdziale "Klasy").

• Po najechaniu kursorem na potwora na górze ekranu pojawia się menu statusu:

• Wyświetlane są punkty życia wroga. Obszar "zepsutych" HP wyróżniony jest beżowym kolorem.

Pod paskiem HP wyświetlana jest ikona typu potwora:

• Niebieska czaszka = nieumarły

• Mała czaszka = bestia

• Duża rogata czaszka = demon

• Po lewej stronie ikony są podatności na ogień, błyskawice i arkanę.

• Po prawej stronie — podatności na kamienne przekleństwo, zimno i kwas.

• Poniżej są linie pokazujące modyfikatory bossów i aury klątw nałożone przez potwora.

Afiksy

Kiedy znajdziesz niezaidentyfikowany przedmiot, jego właściwości są ukryte. Po identyfikacji dowiesz się, jakie afiksy zawiera. Przykład opisu: "Pink ponyhide of rainbow". Tutaj:

• Przedmiot — końska skóra

• Prefiks — pink (różowy)

• Sufiks — of rainbow (z tęczy)

Afiksy dzielą się na dwa typy:

• Flagowe — nie kumulują się ze sobą (efekt nie wzrasta, jeśli jest ich kilka).

• Kumulatywne — sumują się, wzmacniając efekt.

Klasy

W grze dostępnych jest 29 klas, z których każda posiada:

• Własne minimalne i maksymalne statystyki

• Unikalne zalety

• Specjalne cechy (traits)

Broń i zbroja odpowiednia dla jednej klasy może nie pasować innej.
Niektóre klasy korzystają z różnych zaklęć lub mają do nich wyłączny dostęp.
Nawet efekt zaklęcia Fury jest unikalny dla każdej klasy.

Mod jest ciągle rozwijany, a w przyszłości różnice między klasami staną się jeszcze głębsze i ważniejsze dla rozgrywki.

1. Wojownik (Warrior)

• Klasyczny mistrz blokowania, zdolny osiągnąć maksymalną szansę na blok — 80%. Aby to osiągnąć, potrzebuje wysokiej bazowej Siły i Zręczności oraz perka Tuck Tails lub unikalnego przedmiotu zwiększającego szansę na blok.

• Wojownik zadaje stabilne obrażenia fizyczne, zależne głównie od Siły. Choć nie używa broni dwuręcznej ani parującej, nie cierpi na brak obrażeń, wbrew stereotypom. To powolna, ale niezawodna postać.

• Zazwyczaj walczy jednoręczną bronią i tarczą, może używać kusz do walki na dystans. Ma dostęp do unikalnej zbroi i tarcz.

2. Inkwizytor (Inquisitor)

• Zadaje mniej obrażeń fizycznych niż wojownik i ma obniżone szanse na krytyczne trafienie, ale jego obrażenia są neutralne — nie otrzymuje bonusów ani kar względem typu wroga.

• Rekompensuje to potężną bronią elementalną, szczególnie kwasem i błyskawicami. Ataki elementalne mogą krytykować, zwiększając obrażenia.

3. Strażnik (Guardian)

• Wojownik dwuręczny, skupiony na sile i obronie. Nie używa tarcz, ale efektywnie blokuje ciosy.

• Dysponuje potężnymi zbrojami ochronnymi, w tym unikalnymi ciężkimi płytami.

• Perk zmniejszający otrzymywane obrażenia czyni go prawdziwą twierdzą.

4. Templariusz (Templar)

• Podklasa wojownika z nastawieniem na święte obrażenia.

• Zadaje +20% obrażeń nieumarłym oraz korzysta ze świętej magii.

• Ma dostęp do unikalnych tarcz kite — lekkich, ale skutecznych w obronie.

5. Łucznik (Archer)

• Klasyczny szybki i śmiercionośny strzelec.

• Podczas aktywacji Furii używa potrójnego strzału, znacznie zwiększając potencjał obrażeń.

6. Zwiadowca (Scout)

• Specjalizuje się w strzałach elementalnych.

• Obrażenia fizyczne są niższe, krytyki niedostępne, ale obrażenia elementalne się podwajają, co czyni go szczególnie skutecznym przeciwko wrażliwym wrogom.

7. Snajper (Sharpshooter)

• W przeciwieństwie do wielostrzałowych łuczników, wykonuje pojedyncze, ale potężne strzały.

• Ma wysoką szansę na trafienie krytyczne i zwiększone obrażenia krytyczne, ale cierpi na obniżoną szybkość ataku.

8. Pułapkarz (Trapper)

• Opiera się całkowicie na pułapkach działających jak automatyczne wieżyczki.

• Pułapki dzielą się na szybkie (strzały) i wolne (śruby), każda z własnymi zaletami.

9. Mag (Mage)

• Klasyczny czarodziej z dużym zapasem many.

• Posiada unikalny perk "Spokój" (Serenity), który daje pasywny wzrost doświadczenia.

• Może zadawać krytyczne trafienia czarami, choć z umiarkowaną częstotliwością.

10. Elementalista (Elementalist)

• Ma dostęp do zaklęć lodu oraz zmodyfikowanych wersji innych zaklęć.

• Mana jest mniejsza niż u maga, ale krytyczne trafienia czarami występują częściej, co czyni go potężnym casterem w doświadczonych rękach.

11. Demonolog (Demonologist)

• Jeden z trzech przywoływaczy, specjalizuje się w demonicznych sługach.

• Jak wszyscy summonerzy, ma 5-sekundowy czas odnowienia na zaklęcia ofensywne, ale może swobodnie korzystać z zaklęć kontroli i mobilności.

• Cechuje się niską ilością many, słabą regeneracją i lekkim ekwipunkiem ochronnym, co rekompensują potężne przywołańce.

• Ma dostęp do specjalnych perków i przedmiotów zwiększających siłę sług.

12. Nekromanta (Necromancer)

• Przyzywa nieumarłych, których styl i zachowanie różnią się od demonów Demonologa.

• Dysponuje lepszą obroną dzięki charakterystycznemu ekwipunkowi.

• Słudzy działają inaczej i wymagają odmiennego podejścia.

13. Władca Bestii (Beastmaster)

• Ostatni z przywoływaczy, kontroluje zwierzęce sługi.

• Główna różnica to zachowanie sług (AI), reszta typowa: cooldowny, skupienie na wzmocnieniach przywołańców.

14. Czarnoksiężnik (Warlock)

• Specjalizuje się w zaklęciach kwasu. Nie zadaje krytycznych obrażeń magią, ale posiada zwiększoną regenerację many.

• Idealny do taktycznej i trującej magii.

15. Mnich (Monk)

• Szybki i zwinny wojownik, uderzający kilkoma celami przy pomocy kostura.

• Zadaje +20% obrażeń demonom, ale mniej bestiom.

• Stawia na szybkość i kontrolę.

16. Kensei (Kensei)

• Najbliższy odpowiednik Strażnika, także może blokować ciosy wręcz.

• W walce wręcz używa podobnej broni, a z dystansu — szybkich łuków.

• Stawia na Zręczność zamiast Siły. Bardziej mobilny, ale mniej wytrzymały.

17. Shugoki (Shugoki)

• Potężny wojownik posługujący się halabardami i łukami.

• Ma dużo HP, wysoki próg ogłuszenia, ale bardzo niskie statystyki magiczne.

• Dla graczy, którzy chcą "grać mięsem".

18. Shinobi (Shinobi)

• Przypomina wojowników, ale stawia na zręczność i skrytość.

• Cechuje się unikalnym wyposażeniem, które obecnie jest główną różnicą w rozgrywce.

19. Włóczęga (Rogue)

• Jeden z dwóch klas z podwójną bronią.

• Szybki, mobilny, zadający wysokie obrażenia, ale bardzo kruchy.

• Może używać magii na dystans, gdy nie da się podejść do wroga. Wymaga ostrożnej i przemyślanej gry.

20. Zabójczyni (Assassin)

• Mistrzyni krytyków i podwójnych obrażeń kwasem.

• Używa unikalnej broni — Pazurów, w połączeniu z tarczą.

• Stosuje zaklęcia dystansowe, ale stawia na potężne fizyczne obrażenia z bliska.

21. Żelazna Dziewica (Iron Maiden)

• Klasa oparta na odbijaniu obrażeń.

• Jej siła rośnie wraz ze znalezieniem sprzętu zwiększającego odbicie.

• Z dystansu używa szybkich kusz, co pozwala unikać bezpośredniego kontaktu.

• Potrzebuje czasu na złożenie ekwipunku, ale później dominuje w długich walkach.

22. Bombardier (Bombardier)

• Używa wybuchowych flaszek tworzących strefy obrażeń na ziemi.

• Atakuje ogniem, błyskawicami, kwasem lub magią arkaniczną.

• Prawie nie ma obrony — przeżywa dzięki mobilności, unikom i krwawiącym wrogom.

• Dynamiczna klasa oparta na taktyce "uderz i uciekaj".

23. Dzikus (Savage)

• Nie zadaje ciosów krytycznych, ale posiada wysoki, stabilny DPS.

• Idealny dla graczy lubiących bezpośrednią walkę i brak losowości.

• Prosty, ale niezawodny.

24. Kat (Executioner)

• Ogromna ilość HP i wysoka Siła.

• Używa broni bez tarczy (np. toporów), może też walczyć kuszą lub gołymi rękami.

• Najwyższa regeneracja HP, duży próg ogłuszenia, ale niska zbroja i odporności.

• Może blokować ciosy (do 15% szansy).

• Dysponuje unikalnymi perkami i specjalnym ekwipunkiem.

25. Berserker (Berserker)

• Szybki, agresywny, skupia się na toporach i wściekłości.

• Wściekłość zwiększa przeżywalność i efektywność bojową.

• Prosty i skuteczny — idealny dla tych, co lubią atak frontalny.

26. Thraex (Thraex)

• Gladiator wyspecjalizowany w przebijaniu pancerzy.

• Może używać mieczy przeciwko nieumarłym bez kary, co czyni go uniwersalnym.

• Bardzo skuteczny przeciwko dobrze opancerzonym wrogom.

27. Murmillo (Murmillo)

• Najbardziej defensywny gladiator, ale z niską szybkością ataku.

• Idealny do długich walk i powstrzymywania wrogów.

• Pełni rolę żywej tarczy, wymaga cierpliwości.

28. Dimachaerus (Dimachaerus)

• Pojedynkowicz, używa kuszy na dystans.

• Zbalansowany między walką wręcz a dystansową.

• Elastyczny w starciach.

29. Secutor (Secutor)

• Gladiator z szybkim odnowieniem, używa ciężkiego pancerza.

• Regeneracja przyspiesza wraz z poziomem i pod wpływem furii.

• Wytrzymały i skuteczny w długich, wyniszczających starciach.

Skarbiec

W modzie The Hell 2 Jillian udostępnia dostęp do osobistego skarbca.

• Skarbce nie są współdzielone między graczami.

• Domyślnie dostępna jest jedna zakładka, ale możesz kupić dodatkowe za złoto.

Konfiguracja

• Ustawienia gry można zmienić poprzez plik config.ini, znajdujący się w katalogu TH2.

• Wszystkie linie zawierają komentarze, co ułatwia edycję.

• To główny sposób na włączanie/wyłączanie ważnych funkcji i dostosowanie gry do siebie.

Rozdzielczość ekranu

Mod obsługuje rozdzielczości od 800x600 do 3840x2160 (4K).

Jednak optymalne są:

• 1056x594 — klasyczna rekomendowana

• 1440x810 z zoomem — szersze pole widzenia bez utraty atmosfery

• Zaleca się nie przekraczać 1280x720, aby zachować pikselową estetykę.

• Gra nie używa skalowalnych tekstur, więc wyższa rozdzielczość nie poprawia ostrości, a jedynie poszerza pole widzenia.

Tryb pełnoekranowy i okienkowy

• Możesz przełączać się między trybami bezpośrednio w grze, naciskając Alt + Enter.
  Nie działa to w meta-menu — tylko podczas aktywnej gry (np. w Tristram).

• Przy uruchamianiu w trybie pełnoekranowym może wystąpić do minuty czarnego ekranu — po prostu poczekaj, to nie błąd.

Tryby okna

W config.ini dostępne są cztery opcje:

• on — tryb pełnoekranowy
  off — normalne okno z ramkami
  winon — okno bez ramek (borderless windowed)
  winoff — tryb pełnoekranowy poprzez okno bez ramek

• winoff i off to w zasadzie to samo, ale Alt + Enter działa inaczej:

  • w winoff przełącza na okno bez ramek

  • w off — na tryb pełnoekranowy

• winon i winoff zapewniają płynniejszy rendering i FPS, szczególnie na nowoczesnych systemach.

• Zalecane tryby: winon lub winoff dla lepszej stabilności i komfortu wizualnego.